من نشانی از تو ندارم اما تو در عصرهای انتظار مرا خواهی دید
من نشانی از تو ندارم، اما نشانی‌ام را برای تو می‌نویسم...
در عصرهای انتظار
به حوالی بی کسی قدم بگذار
خیابان غربت را پیدا کن
و وارد کوچه پس کوچه‌های تنهایی شو
کلبه غریبی‌ام را پیدا کن
کنار بید مجنون خزان زده و کنار مرداب آرزوهای رنگی ام
در کلبه را باز کن
به سراغ بغض خیس پنجره برو
حریر غمش را کنار بزن مرا خواهی دید
با بغضی کویری که غرق عصاره انتظار است ....
منبع: ghayeb.blogfa.com
به امید فرج هرچه زودتر این حاضر از نظر غایب....
از شعر قشنگتون ممنون.