یه روز یه ترکه، یه رشتیه و یک لره...
یه روز یه ترک
اسمش ستار خان بود، شاید هم باقر خان.. ؛
خیلی شجاع بود، خیلی نترس.. ؛
یکه و تنها از پس ارتش حکومت مرکزی براومد
جونش رو گذاشت کف دستش و سرباز راه مشروطیت و آزادی شد،
فداکاری کرد، برای ایران، برای من و تو
برای اینکه ما یه روزی تو این مملکت آزاد زندگی کنیم.
یه روز یه رشتیه
اسمش میرزا کوچک خان بود، میرزا کوچک خان جنگلی؛
برای مهار کردن گاو وحشی قدرت مطلقه تلاش کرد،
برای اینکه کسی تو این مملکت ادعای خدایی نکنه؛
اونقدر جنگید تا جونش رو فدای سرزمینش کرد.
یه روز یه لره بود،
کریم خان زند
ساده زیست ، نیک سیرت و عدالت پرور بود و تا ممکن می شد از شدت عمل احتراز می کرد.
یه روز ما همه با هم بودیم.. ،
ترک و رشتی و لر و اصفهانی و
تا اینکه یه عده رمز دوستی ما رو کشف کردند
و قفل دوستی ما رو شکستند .. ؛
حالا دیگه ما برای هم جوک می سازیم،
به همدیگه می خندیم،؟!!!
و اینجوری شادیم !!!!.. ؛
این از فرهنگ ایرونی به دور است. آخه این نسل جدید نسل قابل اطمینان و متفاوتی هستند پس با هم بخندیم نه به همدیگه.
moji
خوشحالم که وبلاگ همشهریامو پیدا میکنم.دلم واسه کرمانشاه بدجوری تنگ شده .موفق باشی مژده جون.
سلام مرسی عزیم منم خوشحالم که باشما اشنا شدم امیدوارم همیشه بهمون سر بزنی حالا مگه کجایی؟
moji
واقعا عالی نوشتی ..
راستش اول که عنوان مطلب رو دیدم جا خوردم ... گفتم نکه خدایی نکرده ..
که دیدم نه ! آفرین بهترین کار همین بود . حالا که همه چی برگشت روی همبستگی خوبه که بگم حتما حتما حتما کار گروه رستاک با نام همه اقوام من رو گوش کنی کاری که همه ایران رو نشون میده .
و البته باید یه کرد هم اضافه می کردی با نام دکتر کریم سنجابی چراکه زمانی که همه ؛ دکتر مصدق رو دربرابر انگلیس تنها گذاشتن این حمایت و همراهی دکتر سنجابی بود که در دادگاه لاحه همدوش مصدق از حیثیت ایران دفاع کرد .
یه بار که گفتم همه جای ایران سرای من است پس جای شک نمیمونه دیگهرستاک رو هم دارم واقعا گل کاشتن
moji
یه جای گرمو شرجی بندرعباس.
انشالله که همیشه موفق وشاد باشی ماروهم فراموش نکنی
moji
سلام وبلاگ جالبی دارین ... پست هاتونم جالبه ... امیدوارم موفق باشید ...
سلام ممنون ازلطفتون خوشحال میشم بازم به ماسر بزنین
moji